Hey 'DNTZ'!
Fijn dat je zo snel een reactie geeft! Mijn haar is inderdaad steeds weer wat meer aan het worden. Nog steeds dun, maar er gaan geen bossen per dag meer uit.. Dus dat is gunstig.
Ja klopt, 6 februari ben ik geopereerd.
Mijn slankere ik voelt super goed! Echt de Sanne die ik in mijn hoofd ook was, hoe ik mezelf verbeelde en hoe ik dacht dat ik moest zijn. Als ik nu fotos van mezelf terug zie van hoe ik was met 120 kilo schrik ik best. Dat ik zo zwaar ben geweest. Dit kan je nu pas echt goed zien door 2 fotos naast elkaar te leggen en de verschillen te zien. Begrijp me niet verkeerd, ik vond mezelf nooit persee lelijk maar er zat bij die 120 kilo totaal geen vorm meer in mijn lichaam. Ik was een klomp vet. Nu heb ik weer mooie vormen. Een taille, en ik heb nog steeds mijn ronde vormen dus daar ben ik blij mee! Mijn lichaam gaat wel sneller dan mijn hoofd, ik vind nog moeilijk om mezelf nu ook echt zo te zien zoals ik nu ben. Het is nog onwerkelijk. En in de klerenwinkels neem ik nog altijd een te grote maat. Ik heb nu een M / 42.. Super chill
De broek die ik aan wou deze zomer is alweer veelste groot, hahah! Ik heb hem hoogstens 3 / 4 keer gedragen.. Ik blijf nieuwe spullen kopen, heerlijk!
Die 40 kilo zijn er snel vanaf gegaan ja, maar ik ben er van overtuigd dat die er weer net zo snel aan kunnen zitten als je niet oplet. En dat je dan terug ben bij ''af''...
Dat is ook wel een beetje mijn grote angst. Ik ben teveel bezig met eten en heb nog vaak zin in lekkere dingen. Na de operatie had ik dat totaal niet, moest ik echt niks hebben van chips, taart, chocolade...
Maar nu moet ik het echt zelf doen. Ik moet soms echt moeite doen om nee te zeggen tegen bepaalde producten. Het is op de tanden bijten. Daarnaast valt alles wel goed en smaakt het me allemaal nog prima.
Ik heb echt een eetverslaving en die hebben ze niet weg geopereerd, die zit in mijn hoofd. Het hebberige, hebzucht, denken trek te hebben in iets lekkers......
Ik probeer 1x (nu in de vakatnie 2x) in de week wat extras te nemen.. Met koolyhdraten let ik nog goed op, daar voel ik me nog niet helemaal 100% bij .. Het eten en drinken tegelijk is ook nog een ding.
Het is wel zo dat ik nu in de vakantie er meer moeite mee heb dan normal. Nu ben ik thuis bij mijn ouders, en is er geen normaal dagritme (onbijt school sport enzovoort) Hier in huis staan allemaal dingen die het me lastig maken. Pindakaas en hagel in de kast, magnums in de vriezer..... Soms kan ik daar dan de hele dag mee bezig zijn, dat die producten daar liggen en ik strijd er mee om ze niet te nemen.
In Eindhoven op kamers koop ik al die spullen niet en zijn ze dus niet in huis.
Dat ik dus wel vooruit ben gegaan blijkt wel weer.. Gelukkig, mag ook wel naar al die jaren therapie.. stap 1 begint al in de winkel, het niet kopen van spullen en er langs lopen.. Dit gaat me goed af!
Soms ben ik bang ja, dat mijn eet drang het wint van me. En dat overvalt me soms. Dan kan ik huilen en boos worden... Terwijl ik al zo ver gekomen ben, ik krijg zo veel complimnten van de mensen om me heen.. Wat ik geweldig vind!
Alleen het zit gewoon een beetje in me, dat onzekere over mezelf...
Sorry heel verhaal, maar ik wil het er toch ff uit gegooid hebben..
En die 9 kilo, zou echt fantastisch zijn als ik die er dit jaar nog af krijg!
Laats was ik zelfs beetje aangekomen, wat kan gebeuren.. Ik moet proberen niet teveel in mijn hoofd te zitten en wat meer te genieten van alles en iedreen om me heen..
Lieve Groet Saartje
Excuses voor de spelfouten, dit is via iPhone, autrocorrecties, beetje ingewikkeld..
