Zelf bekostigen sleeve

[Michl]

Zo, een heleboel reacties hier! Ja, het klinkt rigoureus. En dat is het ook. De operatie is rigoureus.
Er is maar 1 kans voor ons om voorgoed met obesitas af te rekenen. Het doet er weinig toe wat voor eter je was voor de operatie. Koolhydraten triggeren honger en drang naar meer eten. Dus: meer snoepen, of grotere porties. Ook ik was voornamelijk een grote eter. Snoepen deed ik niet vaak. Daar gaat het niet om. Het zijn de koolhydraten die zorgen voor een verkeerd eetpatroon en zelfs na onze ingrijpende operatie, kom je uiteindelijk weer aan, alles en meer, als je die niet binnen de perken houdt. Groenten, prima. Geen aardappelen, ook geen zoete. Af en toe, maar dat is dus eens per twee weken ofzo, is het natuurlijk prima. Geen pasta of rijst of brood (zit amper iets in wat je echt nodig hebt, qua voedingsstoffen). Groenten en fruit en wat zuivel zorgen echt voor voldoende koolhydraten voor je lichaam. Ik merk het aan den lijve. Ik neem minder dan 30 gram koolhydraten per dag en ik loop elke dag hard. Ook 10 km, zelfs soms 15 km.

Het is aan ieder om te kiezen natuurlijk. Ik heb alleen zoveel verhalen gelezen over mensen die zeiden: ik viel goed af Met brood eten! En pasta! Die zeiden: ik zal het toch wel goed doen, ik ben 40 kilo afgevallen...! En ze hielden het er ook af. Een jaar of twee jaar. In dat eerste jaar werkt de operatie voor je. Dan doe je het feitelijk niet zelf. Maar daarna, na die fijne begintijd, kwam het er langzaam bij. Vielen ze toch terug in oude gewoonten. Een beetje brood meer, wat pasta erbij. Daardoor dronken ze minder water. Bewogen ze wat minder. Aten ze de volgende maaltijd ook wat meer koolhydraten (trigger!!) etc. Kwam er een glas wijn bij. En toch een klein beetje van dat toetje. Of, vul maar in, ik denk dat we allemaal ons iets kunnen voorstellen bij hoe die schaal glijdend kan zijn, voor iedereen anders. Extra stukje beleg, beetje meer saus, klein hapje van dit of dat... En dat is mijn grote schrikbeeld, dat het er, ook na de sleeve, weer aankomt....! Dat echt nooit meer. Natuurlijk kun je dan overnieuw beginnen en het er alsnog afkrijgen, met een koolhydraat arm dieet. Maar liever slijt ik nu de gewoontes in waarmee ik het eraf ga houden, dan dat ik die weg nog een keer moet afleggen. Ik zie mezelf niet meer als 'gewoon', maar als iemand met een ziekte, obesitas. Ik heb nu een middel gevonden om die ziekte te bestrijden. Als ik de symptomen niet meer heb (niet meer dik ben), heb ik nog steeds die ziekte. En stop ik dus niet met de leefwijze die bij het bestrijden van die ziekte hoort. Voorgoed. Als ik dat niet doe of wil moet ik ook de consequenties aanvaarden. En dat doe ik niet. Als ik niks verander, veranderen mijn resultaten ook niet. In amerika zijn honderdduizenden mensen met een Sleeve of GBP, die ons voor zijn gegaan, jaren en jaren geleden al. De artsen geven daar ook niet meer het advies 'alles met mate' na de operatie. Zij schrijven nu ook proteïne rijk en zeer koolhydraat arm voor. Ik heb diverse boeken gelezen van artsen daarover, allemaal via Amazon te bestellen en digitaal te lezen. Vandaar dat ik echt overtuigd ben. Wij lopen hier nog achter op dat gebied, ook de artsen en diëtisten, met alle respect uiteraard.

Ik vind ook niet meer dat ik 'recht heb' op bepaalde soorten eten. Het is niet anders, ik heb die ziekte en ik heb de oplossing, nu moet ik er naar leven om die oplossing blijvend te laten werken. Niet, dat ik het makkelijk vind! HElemaal niet! Maar wie heeft ooit gezegd dat het dat zou zijn....? Voor de duidelijkheid: ik ben in mijn leven misschien 10 keer bij Mc Donalds geweest. Ik at nooit van mijn leven een frikandel en een kroket hooguit 2 per jaar. Friet kwam bij mij al uit de oven, als ik het al at. Ik at gezond en veel. Een hele mango, niet een paar stukjes. Elke dag een banaan (enorm veel koolhydraten). En ik at ook geregeld iets wat ik lekker vond, maar ik was niet een junk op eetgebied. Ik kon wel rustig twee borden pasta opscheppen. En 4 boterhammen eten als lunch, met lekkere kaas of rauwe ham. Een pizza eten (af en toe, maar ik at hem gerust helemaal op). Genieten van af en toe chocoladeijs. Een groot bord havermout eten als ontbijt, elke dag. Niet vreselijk vet of slecht, als basis. Maar te veel. Koolhydraten. Die zorgden voor mijn eeuwige honger. En die hoef ik niet meer terug!!

Ik wil zeker niet belanden in een discussie hoor. Dit is hoe ik het zie, na heel veel gelezen te hebben. Ik baseer het op de resultaten die er nu zijn in met name amerika, na jaren dit soort operaties, in hele grote aantallen. Van die kennis profiteer ik graag, ik ben blij dat ik niet een van de eerste ben. Mijn beeld vooraf was ook: heerlijk, nooit meer lijnen of dieten, gewoon net als een slank persoon eten, alles met mate..... Maar die vlieger gaat helaas niet op. Ik ben straks wel een slank persoon, maar ik heb niet de hersenen/gevoelens/impulsen van een natuurlijk slank persoon. Anders had ik nooit die operatie nodig gehad.

[Michl]

Bericht was dubbel het gedelete.

[Michl]

Gisterenmiddag gesproken met de hoofdverpleegkundige van het obesitasteam van het SFG in Rotterdam.

Indien op eigen kosten moet ik rekenen op €11.000... Dan is de keus voor België snel gemaakt!
Hoe is het mogelijk dat dr. Dillemans opereert voor €5800?

Ik heb een intake staan bij dr. Dillemans thuis op maandag 23 januari!
Ik ben ontzettend benieuwd hoe het gesprek zal verlopen!
Natuurlijk duurt het nog 2 maanden, maar de maand december vliegt vaak voorbij

SPANNEND!

Spannend zeker, Gewichtige!!!!!!! Fijn hoor!!!!! Dat gesprek gaat goed lopen. Echt. En ik heb de rekening van de sleeve nog hoor. Nog geen 5000 euro. Alles erop en eraan (nou ja, eraan... eruit!). Voor je het weet is het zover. Je zou nog een keer kunnen bellen bijv over twee weken, soms is er ineens eerder een plekje. Had ik ook gedaan... scheelt toch weer. Fijn!!

[De Gewichtige]

Ik heb je bericht twee keer gelezen, Michl Gewoon om het beter te kunnen begrijpen.

Interessant om jouw bericht te lezen.
Ik heb vaker mensen gehoord over een koolhydraatarm dieet. En zij hebben daar zeker goede resultaten mee bereikt.
Ik snap wat je schrijft dat je obesitas als ziekte bestempeld. En dat je daardoor bepaalde 'ziekteverwekkers' moet vermijden.
Ik las je eerdere bericht als koolhydraten die voor jou een valkuil zijn. Dat je makkelijk toegaf aan deze voedingsmiddelen en niet weer in die valkuil wil trappen.
Nu begrijp ik je verhaal beter.
Net als iemand met een pinda-noten allergie die pinda's en noten moet vermijden, moet jij (moeten wij) koolhydraten vermijden, want deze brengen die ziekte obesitas terug.

Ik sta erg open voor berichten zoals die van jou. Ze doen mij nadenken en daar houd ik van
Nu wil ik mij echter gaan verdiepen in welke voedingsmiddelen (veel) koolhydraten zitten en wat ik wel zou kunnen eten.

Hoe pas je je nieuwe levensstijl toe binnen je gezin?
Heb je, nu je al deze informatie over koolhydraten leest, het gevoel dat jouw gezinsleden ook koolhydraatarm moeten eten?
Of doen jouw gezinsleden al mee met de nieuwe levenswijze? Bevalt dat?

[De Gewichtige]

Helaas is mijn afspraak met dr. Dillemans verplaatst naar vrijdag 10 februari.
Mijn geduld wordt aardig op de proef gesteld...

[Michl]

Hoi Gewichtige!

Je analogie met een allergie vind ik top gevonden! Zo zie ik het inderdaad. En daarom ook een makkelijk antwoord op je andere vragen: mijn gezinsleden zijn niet 'allergisch'! Zij eten alles. Wel gezond, uiteraard. Onze kinderen eten rond de 400 gram groente per dag, ook rauwkost, dat zijn ze zo gewend. Twee stuks fruit. Zuivel. Volkoren brood. En soms ook wat snoep of koek, alleen niet dagelijks. Ook zoet beleg, op 1 boterham per dag. Ze drinken thee en water en soms optimel of sinaasappelsap. Maar ik smeer dus gewoon boterhammen, kook aardappelen, pasta of rijst (elke dag), alleen eet ik het zelf niet. Soms fop ik ze met bloemkoolrijst of courgettepasta. Eten ze ook. (En dan eet ik dat dus ook). Maar niet als standaard. Soms maak ik een pizza, met als bodem kip!! Vroegen ze halverwege waarom die bodem zo lekker was. En dat eet ik dan ook. Ik kook hetzelfde als voor de operatie, ik denk niet dat iemand verschil merkt. Alleen wat minder..... . Ik kook wel iets minder vaak pasta, omdat ze daarbij een tomatensaus met gehakt van mij gewend zijn. Die maak ik nog steeds graag, maar als ik die eet merk ik toch dat ik het vet van mager rundergehakt (nota bene!) slechter verdraag dan kip of vis. Dus doe ik dat niet zo vaak als vroeger. Een tartaartje valt wel goed, dus ik kan de saus volgende keer ook met tartaar maken, bedenk ik me nu.

Verder zag en zie ik brood pasta rijst etc niet eens zozeer als mijn 'persoonlijke' valkuil. Maar ik leer van de lesssen die velen voor mij hebben geleerd, en ik weet gewoon dat ik inderdaad kan blijven eten van lekker brood, verse pasta. Nu eet ik alleen de pastasaus, en ik doe er dan wat ricotta onder (gebakken). Is echt zalig! Of maak pasta van courgette. Als ik Thais kook met bijv. Garnalen en een currypasta maak, dan maak ik soms rijst van bloemkool. En laatst lunchten we ergens, toen nam ik een heerlijke groente omelet. Zonder brood. Ik kan dan nog niet eens de halve omelet op, dus waar heb ik het brood voor nodig? Ik mis het echt en eerlijk niet. Vergeet niet dat je een mini maatje hebt, dat je wil vullen met de beste voedingswaarde! Eerst proteïne, dan vitamine.

[Rosalotte]

hoe maak jij die kipbodempizza?

[Michl]

http://www.bariatriceating.com/2015/07/ ... tricpizza/

Bariatriceating.com is zoiezo een site die enorm de moeite waard is, voor iedereen hier! Er staan veel goede tips en recepten op!

[Toni]

Wat dat betreft staan we er zeer verschillend tegenover Michl, en dat is ook prima.

In mijn specifieke geval, heb het dus enkel over mezelf en oordeel absoluut niet over een ander, zie ik mijn obesitas niet als een ziekte, noch als een allergie, maar als een (foute) keuze die ik heb gemaakt, mij uiteindelijk niet meer bevalt en waar ik wat aan ga doen middels een operatie, een ander eet- en leefpatroon om zeker te stellen dat ik de richting uit ga die ik gekozen heb...

Klinkt misschien ontzettend nuchter en wellicht naïef maar is wel de manier waarop ik er in sta en hoe ik er naar kijk.

Ook straks na de operatie ga ik me niet alles ontzeggen. Je hebt absoluut gelijk, kwaliteit van eten doet veel, maar ik laat een beetje rijst, een keer een boterham of wat pasta zo nu en dan niet staan. Is voor mij ook kwaliteit van leven. Elke dag hoeft natuurlijk ook niet.

Mocht ik dan uiteindelijk toch weer wat aankomen heb ik daar vrede mee. Klinkt raar, maar ook toen ik nog 150 kilo woog had ik geen problemen met mijn overgewicht, zelfbeeld etc. Ik heb ook geen haat/liefde verhouding met eten, noch heb ik last van een hongergevoel. Bij mij was het beschikbaarheid, en ik vind het lekker. Maar honger heb ik niet vaak. Een vol gevoel daarentegen ook niet. Ik hoop dat de operatie me daar wel een betere balans in gaat geven zodat ik wel op tijd een vol gevoel ervaar.

De reden voor mij om toch voor de operatie te gaan is om klachten in de toekomst te voorkomen. Vandaar dat ik er ook zo over heb zitten twijfelen of een operatie wel de juiste keuze was..

[De Gewichtige]

Bloemkoolrijst? Ik geloof niet dat ik daar in thuis ben, Michl
Klinkt wel goed en gezonder!

Ik vind het inderdaad nu nog erg lastig inschatten hoe en wat ik kan eten na de operatie.
Maar ik denk wel dat ik door mijn kleine maagje andere dingen wil gaan proberen.
Kijk, als volume-eter koop, kook en eet ik veel. Dat kost geld. Eenmaal geopereerd blijft er in mijn ogen geld over, omdat ik minder nodig heb, waardoor experimenteren met duurdere voedingsmiddelen wel aantrekkelijk wordt.

Helaas zijn mijn kinderen geen fijnproevers. Hebben ze niét van hun moeder! Klinkt super wat die van jou eten! Daar kan ik een tikkeltje 'jaloers' op zijn. Dus voor mijn meiden hoef ik niet te gaan experimenteren, maar mijn man staat er wel open voor.

Bedankt voor je link! Daar ga ik zeker iets mee doen!