Gastric-Bypass.NL

Goedemiddag Sleeve2, welkom hier op het forum.

Ik heb je verhaal met belangstelling gelezen.

Ik denk dat wij één grote overeenkomst hebben, ik kan er ook niet zo goed mee overweg met dat verzadigingsgevoel, ik heb eigenlijk ook veel liever een plan.
(ik heb toevallig gisteren hier in mijn dagboek mijn verhaal neergezet - ik ben een klein beetje bijgekomen, niet zozeer denk ik door eten maar door "slechte keuzes zoals snoep en koekjes")

Ik wil het ook niet zover laten komen maar ik heb ook wel weer een groot deel van de dag precies altijd honger of is het weer "zin" zoals vroeger ....

Ik hoop ook dankzij dit forum dat ik weer op het goede pad beland want ook voor mij werkt dat ene koekje niet, dat worden er meer ... daarentegen eet ik wel koolhydraten.

Petje af voor de moedige beslissing die jij hebt genomen, je bent een kanjer hoor om er zo weer tegenaan te gaan, ik wens je een spoedig herstel toe en blijf je met belangstelling volgen.

Ik ben een tijdje niet veel op het forum geweest en ook hieraan wijt ik het dat ik een beetje de weg kwijtgeraak, door hier te komen blijf je wel meer bij de les en krijg je steun als het nodig is.

Veel succes.

Wat ontzettend goed dat je dan weer terug bent, Bloemschikkertje. Ik hoop dat we elkaar veel tegen blijven komen, om weer te gaan doen met ons gereedschap, waar het voor gemaakt is: ons beperken in onze portiegrootte en daarmee zorgen dat we niet aankomen. En dan ook nog de boel niet te gaan saboteren door, om bij de analogie van gereedschap, de hamer, te blijven, niet met die hamer opeens willen gaan verven ipv spijkers slaan. Dus niet ermee gaan snoepen ipv eiwitrijk en gezond eten. Want dan werkt de hamer niet en krijg je een heel lelijk verfresultaat. Waarna we niet mogen zeggen dat die hamer slecht is maar dat we dan zelf gewoon even heel oenig aan het klussen waren. Verven met een hamer....
Nu achteraf vind ik mezelf ook best wel dapper, dat ik weer onder het mes durfde. Want ik vond het echt heel heftig. Lang geleden dat ik zo veel spanning had. En omdat ik altijd heel misselijk uit narcoses kom, had ik expliciet gevraagd om geen roesje vooraf. Dus ik ging compleet wakker die operatiekamer in, heb alle mensen om me heen gezien, het klaarlegggen van de instrumenten, alle schermen, de futuristisch ogende tools die ze gebruiken, de vele (!!) artsen die er even bij mee willen kijken (ik heb ze nog gesproken ook: een Nederlander, een Argentijnse vrouw, een paar uit het Midden Oosten (Dubai)). Ik deed wel stoer maar ondertussen. Toen ze echt van start moesten zei de anesthesist: nu aan iets moois denken... en dat deed ik en daar was ik echt nog toen ik wakker werd! Alsof ik op vakantie was geweest (ik dacht aan de bergen). Bijzonder wel toch?

Sleeve2 en Josee dank jullie voor je openheid
Jullie hebben me flink aan het denken gezet
En ik kan leren van wat jullie nu doormaken
Mijn dank is groot!

Een heel moedige stap van je Sleeve, zo goed dat ook jij het weer hebt aangepakt.

Stippel, ik vond het echt heel moeilijk om niet alleen aan jullie maar ook aan mezelf toe te geven dat ik de foute kant aan het opgaan was, maar ben nu zo blij dat ik het gedaan heb.

Dat "duiveltje" blijft ondanks de operatie in je hoofd zitten, ik wist dat ik de laatste twee maand niet goed bezig was, eerst kwam er niets bij maar dan stilaan wel, wat ben ik ook blij dat ik (ik spreek voor mezelf hier) elke dag even de weegschaal op wip om te kijken hoe de stand is , nu aan werken en zorgen dat ik weer in het gareel loop.

Hoi.

Goed van je dat je het er niet bij hebt laten zitten.

Re-do en met frisse moed er weer tegen aan, ik vind het harstikke goed van je!

Reflekteer naar wat je dit keer anders kan doen.

Zelf zou ik leeg naar die laatste zin zitten kijken, want dat is een hele moeilijke.

Je hebt in ieder geval het voordeel dat je weet wat op je af komt.
Nadeel , je lichaam kent ook de klappen van de zweep en afvallen kan lastiger/langzamer gaan.

Ha DNTZ!

Nou, je zag me idd zitten hoor.... staren naar jouw zin....
Dat is het klapstuk van dit jaar.

Je hebt gelijk qua voordeel: ik weet het precies.
Nadeel aan dat voordeel: het nieuwe is er dus ook al af. Dat euforische gevoel. Dat verwachtingsvolle. Dat is een stuk minder. Omdat ik al ingehaald was door de realiteit.

Maar: absoluut vol hele goede moed. Bizar dat ik pas woensdag geopereerd ben... vandaag druk in de weer met kinderen overal en nergens heenbrengen, boodschappen gedaan, 3 km gewandeld.... alles in een langzaam tempo maar toch.
Drinken gaat echt helemaal goed, ‘eten’ ook maar nog geen 6 momenten. Komt wel. Vrijdag naar huisarts voor pleisters eraf. Die man schrikt zich een hoedje. Hij weet nog van niks. En hij vond het al niks de eerste keer...

Food for thought...
Ik vind het zelf erg verhelderend.
Sorry voor de foto kwaliteit, ik heb de foto's gemaakt van mijn computer.
Dit komt uit een lezing van een Australische bariatrische chirurg.
Hier is de link naar de video:
https://www.youtube.com/watch?v=vKBfkTqcwVo&t=43s

Zo he!! Dat is een goede. Maar waar blijft die kleinste bougie bij de laatste paar balkjes? Die valt weg!
Dat is niet zo best voor de ‘houder’ van die maag zeg.

Weet jij welke maat je hebt? Ik heb geen idee. Niet gevraagd ook. Stom...! Zou je dat kunnen navragen denk je?
En dan die kcal!! Ja... dat is weinig he. Dat wisten we al maar nu het hier zo staat!

Ik ga zo de video bekijken. Ik wil dit ook even uitprinten. Gewoon, op de koelkast ofzo. Als reminder.
Dat ik voor altijd weet dat ik niet een doorsnee mens meer word. En dus ook niet ‘gewoon’ toch wel dat stukje/hapje kan nemen.

Dillemans zei dat 1300 kcal ongeveer de kritische grens was om aan te gaan komen. Dat klopt dan dus wel.
Bedankt hiervoor! Dit zou eigenlijk ergens in een sticky bovenaan moeten. Zodat iedereen weet: tot hier en niet verder. Zo duidelijk!

Dat laatste gaat echt niet gebeuren hier hoor.
Er was een paar weken terug iemand, die 1800 calorieën moest eten van de diëtiste, 1 jaar na de operatie....
Zolang er nog zulke voorlichting wordt gegeven, wordt het moeilijk.
Er was ook iemand (een paar jaar terug) hier, die 2 weken na de operatie 2 boterhammen met kaas moest eten...
Of Sonja Bakker met haar eierkoek, waar bijna 4 klontjes suiker per stuk in zit, het "perfecte" tussendoortje...
Ik ben blij, dat ik deze informatie weet en ik wil het best wel delen, maar ik ben een beetje "uitgedeeld" hier...

Mijn chirurg gebruikte 38 French.
Maar 1 maat verschil tussen de bougies is maar 0,33 mm.
Dus 38 is 1,2 mm groter dan 36, te verwaarlozen lijkt me.
Maar dat zal bij jou wel in je operatieverslag staan, neem ik aan, dus dat moet je op kunnen vragen, lijkt me.

Dus Dillemans zegt 1300?
Mijn chirurg houdt het op 1500.
Ik zit nu al een poosje op rond de 1400/1500 en blijf op dit gewicht.
Ik neem aan, dat er langzaamaan wel iets bij zal komen en dat mag ook wel.
Ik heb die 2 foto's onderaan mijn excel spreadsheet neergezet, waar ik elke week mijn gewicht noteer.
Zo wordt ik er steeds weer even aan herinnerd.
Leuke uitleg over de maten: https://www.nationalbariatriclink.org/b ... ugie-size/
De inhoud van mijn sleeve is nu ongeveer 200 ml.
Dat kan ik dus gewoon aanhouden.