Hoi Vicky!
Hier mijn verhaal:
Ik moest me om 11.30 melden in het ziekenhuis, daar werd ik opgewacht door een verpleegkundige. We hebben een soort 'opname-gesprek' gehad, ze vroeg welke operatie ik zou krijgen, wat mijn gewicht was (moest ook nog even wegen daar) en of ik nog vragen had. Er werd het een en ander uitgelegd over de procedure en de tijd dat ik daar werd. Mijn vriend kreeg de gegevens van het ziekenhuis en de verpleegsters mee en zij vulden zijn telefoonnummer is zodat de arts hem na de operatie kon bellen en de verpleegkundige konden bellen als ik terug was op de kamer.
Daarna mocht ik naar de kamer, heb ik daar mijn spulletjes ingeruimd. Ik kreeg 2 paracetamol en een kalmeringsmiddeltje (ook een pilletje).
Op een gegeven moment kwam de verpleegster zeggen dat het bijna tijd was en dat ik nog even naar de wc moest gaan. Daarna kreeg ik mijn operatieschortje aan en werden mijn benen opgemeten voor de trombosekousen. Daarna ben ik in mijn bedje gaan liggen en werd ik naar de operatiezaal gereden. Wat was het daar koud! Een heel stuk kouder dan op de rest van de afdelingen. In een soort 'voorkamer' van de operatiezaal werd ik nogmaals gevraagd welke operatie ik kreeg. Daarna kreeg ik een infuus en werd ik naar de operatiezaal gereden. In de operatiezaal moest ik zelf overstappen van mijn bed naar het operatiebed en kreeg ik een aantal plakkertjes opgeplakt om de hartslag in de gaten te houden en een klemmetje op mijn vinger voor het zuurstofgehalte. Ook kreeg ik nog een bloeddrukband om en een warme deken, omdat het daar zo koud was.
De chirurg kwam naar de operatiezaal en nam met de andere artsen nog wat dingen door, er werd me nog een keer gevraagd voor welke operatie ik kwam en er werd aan de chirurg gevraagd hoe lang de operatie ging duren ("een uurtje!" zei hij). De anesthesist legde uit dat ik een mondkapje kreeg om door te ademen en dat de narcose via het infuus kwam. Ik moest een aantal keer diep ademhalen en aan iets leuks denken van hem, en weg was ik!
Toen werd ik wakker. Naja, wakker kun je het niet noemen.. Eerder een soort roes. Ik had pijn in mijn zij en kreeg daarvoor een smelttablet oxycodon en weer weg was ik. Daarna werd ik wakker en kreeg ik een waterijsje. Deze is echter in mijn hand gesmolten (omdat ik weer in slaap viel..) en heb ik uiteindelijk 'opgedronken'. Het volgende dat ik me herinner is dat ik in mijn kamer wakker werd van mijn vriends stem!
Op de kamer kreeg ik nog twee opblaasbare kousen over mijn kousen, die zorgden ervoor dat het bloed in je benen blijft stromen. Deze pompte zich om de zoveel tijd even op. 3x per dag werd mijn hartslag en bloeddruk gemeten en regelmatig piepte het apparaat van het infuus, dat het infuus leeg was. Erg irritant 's nachts! Ik heb de eerste nacht bijna niet geslapen, omdat ik niet op mijn rug kan slapen. De tweede nacht heb ik een beetje op mijn zij kunnen liggen, dit scheelde al. Na 2 nachtjes mocht ik weer naar huis.
Hopelijk helpt dit je een beetje!
