Gastric-Bypass.NL

Eind deze week is het zover, gisteren was ik nog gespannen, nu ben ik helemaal op van de zenuwen.
En ik moet nog tot vrijdag wachten.
Ik heb zo'n zenuwen voor wat de chirurg gaat zeggen, wat als ik afgewezen wordt?
Zelf betalen en naar België?
Wat als ik een go krijg? Hoe lang moet ik dan nog wachten?
Weken? Maanden?
Ik ben bang voor ziekenhuizen en doktoren Ik ga zelfs niet op bezoek bij iemand die in het ziekenhuis ligt omdat dat teveel stress oplevert.
En straks moet ik er zelf heen en nog 1 of meer nachten daar blijven.
Ik denk dat ik maar om een kalmeringsmiddel vraag de dag van de operatie.
Als ik dat trek om weken of maandenlang te moeten wachten met deze stress.
En zo malen mijn gedachten maar verder...

Zo begrijpelijk en zo herkenbaar dit! Ik lag elke nacht wakker van de gewrichtspijn en werd steeds meer vermoeid en zo prikkelbaar. Het kan niet snel genoeg gaan dan!

Toch als ik nu terugkijk was die aanloop best belangrijk voor het hele proces. Het gaat nu namelijk zo hard dat ik het emotioneel ook niet altijd bij kan benen!

Misschien helpt het om er zo naar te kijken: wat er ook uit komt, het komt goed! Je kunt altijd nog zelf betalen. En als je van het ziekenhuis eerst een traject moet volgen vertrouw er dan maar op dat je daardoor alleen maar meer profijt van je operatie zult hebben! Maar hoe dan ook, links of rechts om, je gaat je doel bereiken!

Iedereen verwerkt het anders, ik herken het wel dat ongeduldig zijn.

Doe zoals Truus schrijft, schrijf het hier lekker van je af en stilaan sluip jij ook dichterbij jou datum voor een operatie.

Veel succes en sterkte met de pijn, blijf volhouden en erin geloven, het zal je hopelijk veel beterschap brengen na de operatie, ik kan er alleen maar positief over zijn, ik heb een heleboel pijn minder dan voor mijn operatie.

Je bent er bijna.... bijna bij de eerste mijlpaal >> hou vol; schrijf lekker van je af en voor je het weet is het vrijdag.
Doe 1 stap tegelijk, je kan echt niet harder lopen dan dat!
We zijn er voor je aan de andere kant van het scherm

Ach Gotcurves, wat ontzettend vervelend dat het zo is gelopen. Gelukkig is het nu bijna vrijdag!
Ik vond zelf de periode ernaartoe enorm lang duren, maar toen eenmaal zeker was dat het door zou gaan en zeker toen de operatiedatum bekend was, vloog de tijd ineens voorbij.
Probeer het over je heen te laten komen, dat ziekenhuis is maar heel erg tijdelijk!

Hey hou vol hoor, je komt er vast goed doorheen
Iedereen heeft te maken met die emotionele rollercoaster, het is ook niet niks wat er allemaal gebeurt
Goed dat je tegen ons aan kletst, want wij kennen alle ups and downs, alle lach- en huilmomenten
Virtueel een knuffel voor je 14(

Vandaag zal ik dan te horen krijgen of ik in aanmerking kom, of ik nog een extra voortraject in moet of dat ik afgewezen wordt.
Indien het laatste heb ik al besloten om te kijken of ik naar België kan want ik wil dit echt heel graag.
Ik ben wel op van de stress en zenuwen, afgelopen week heb ik vermoedelijk door de stress die ik er van heb een migraine aanval gehad.
Maar goed, nog een aantal uren en dan weet ik in ieder geval iets.
Ontzettend bedankt allemaal voor de lieve reacties, dat waardeer ik echt heel erg.
Ik merk dat de mensen om me heen toch wat minder begrijpen hoe en wat

Spannend voor je, ik denk vandaag even extra aan je. Je bent super gemotiveerd, daar ligt het echt niet aan!

Ik kwam al even kijken of je nieuws had. Ben benieuwd.

Het is een Ja geworden, ik ben zo blij!
Alleen moet ik nu nog een dagdeel naar het Catharina Ziekenhuis.
De screening door psycholoog, diëtiste en internist is elders gedaan.
Daarna heb ik dus een voortraject moeten volgen en afgelopen vrijdag te horen gekregen dat het door gaat.
Ze gaan me proberen in te plannen op 7 november voor dat dagdeel in het Catharina Ziekenhuis en hopelijk hoor ik daar vandaag meer over.
Ik heb namelijk geen idee wat daar precies gaat gebeuren.
Dus mochten er mensen dit weten, dan hoor ik het graag.

En ik denk dat ik nu maar een Dagboek aan ga maken om bij te houden.
Dan hoef ik hier dit subforum niet te vervuilen