Nog 7 dagen!

Plaats hier je operatiedatum dan tellen we samen met je af.

Moderators: Jeannette, Tigger, Jeannette, Tigger, Jeannette, Tigger, Jeannette, Tigger, Jeannette, Tigger

Plaats reactie
Zwaan69
Berichten: 1
Lid geworden op: 12-05-2017 22:43

Nog 7 dagen!

Bericht door Zwaan69 » 21-07-2017 17:37

Lieve lotgenoten
Het is zover.
Volgende week wordt ik geopereerd. Ik voel de spanning stijgen. Vooral omdat ik net verkouden ben geworden en ik me zorgen maak om mijn weerstand.
De afgelopen weken ,nadat ik het nieuws kreeg, had ik me voorgenomen super gezond te leven. Helaas is dit niet echt gelukt door werk en spanning.
Maar dat zijn werk de oude excuses waar ik ook na de operatie moet leren omgaan.
Ik zeg het jullie eerlijk...tegen familie roep ik dat ik niet bang ben en er vertrouwen in heb maar diep in mijn hart ben ik wel bang voor complicaties.
Ik heb vertrouwen in de arts maar ben het vertrouwen in mijn eigen lichaam al een tijdje kwijt.
Mijn lichaam verdiende een betere oppas...juist vanwege mijn trage schildklier.

Ik twijfel niet over de ingreep omdat ik weet dat op deze manier doorgaan ik nog meer schade aanricht. Maar ik voel me wel teleurgesteld dat ik het niet meer kan opbrengen, geestelijk en lichamelijk, om nogmaals de strijd tegen de kilos aan te gaan door calorieen tellen en iedere dag te fietsen.
Ik weet heel goed dat sporten, eigenlijk bedoel ik een actieve levenstijl, een tweede natuur moet worden. Ik verlang serieus om te fietsen zonder pijnlijke knieën en lopen zonder na 2 min. Buiten adem te zijn. Ik stel me voor dat het al enorm scheelt als je lichter bent.

Ik was de afgelopen maanden mentaal zo sterk....nu zakt de moed in mijn schoenen. Steeds de vraag ...zal het wel goed gaan....
Het enige waar ik hoop uit put is het vertrouwen in de arts juist omdat ze heeft aangegeven dat wanneer ze de maagband verwijderd en ze twijfelt over de situatie van de maag, geen gbp op dat moment zal uitvoeren. Ze bespreekt dan de situatie met mij achteraf en kan er wellicht na 3 tot 6 maanden weer een afspraak gemaakt worden.
Gelukkig heb ik ook steun aan de mensen om me heen die mijn levenslange strijd kennen en er voor me zijn ......wat er ook gebeurt. Erg lief natuurlijk ...allleen weten jullie ECHT wat het betekenden zo'n beslissing te nemen.

Hopelijk herkennen jullie deze gevoelens en hebben jullie een klein woord van steun voor deze beginner!

21 juli 2017
114.5 k.
1.63 cm
48 jr.
Operatie 28 juli 2017
Gebruikersavatar
Tigger
Berichten: 1901
Lid geworden op: 01-07-2016 13:26

Bericht door Tigger » 21-07-2017 18:52

Ach lieverd! Afbeelding
Het is niet meer dan natuurlijk, dat je je zo voelt.
Zelfs de meest doorgewinterde, stoere mensen hebben ergens een moment, dat ze even denken: "wat als...".
Het is goed, dat je vertrouwen hebt in je arts, dat is iets om met twee handen vast te houden.
Dat je geen vertrouwen (meer) hebt in je lichaam herken ik maar al te goed.
Het heeft bij mij een poos geduurd, voordat ik dat vertrouwen terugkreeg.
Nu, na ruim zes maanden, is dat vertrouwen volledig.

Niemand kan zeggen, hoe alles zal gaan.
Gelukkig komen de complicaties maar weinig voor.
Dat is geen troost, dat weet ik, want stel je voor, dat...
Probeer zo niet te denken, je doet er jezelf geen genoegen mee en werkt ook nog contra productief.
Probeer echt te focussen op de positieve dingen.
Zoek afleiding, ga leuke dingen doen deze week, blijf bezig.

Stel je eens voor, dat je blijvend al dat gewicht verliest.
Dat je je weer goed voelt.
Dat je weer zonder of met minder pijn zult kunnen rondlopen (en misschien wel -rennen).
Dat gewicht-gerelateerde kwalen en ziektes zullen verdwijnen of sterk verminderen.
Dat je misschien wel geen medicatie hoeft te slikken, of veel minder.

Zet die dingen eens op papier.
Als je al durft na te denken over een streefgewicht, schrijf dat dan ook eens op.
Neem dan het totaal, dat je moet afvallen om dat te bereiken en deel dat op in hapklare brokken van misschien 10%.
Schrijf dat op en schrijf er dan een beloning bij, die je jezelf gaat geven.

Misschien iets van kleding, of een sieraad, of misschien wel een parachute sprong of luchtballon vlucht.
Je verzint wel iets.
Maak vast een lijstje van dingen, die je kunt en wilt eten vlak na de operatie, 1 week na de operatie, gepureerd eten, zacht eten.
Wat vind je lekker, hoe kan je dat aanpassen en inpassen in je dagelijks leven?
Hoe ga je dat aanpakken, als je weer aan het werk gaat?
Denk er vast eens over na en zet iets op papier.
Maak vast een eetdagboek, waarin je opschrijft wat je eet, hoeveel en hoe laat.
Dan kan je later terugkijken, wat er goed valt, wat er minder lekker is en wat je heel goed hebt gedaan.

Voor nu: ontken niet, dat je je zo voelt.
Vertel het aan je arts en vooral ook aan de anesthesist.
Die past de narcose medicatie daarop aan, misschien iets extra kalmerends.
Misschien heb je dat op het moment suprême niet eens nodig, maar praat er wel over.
Meer advies kan ik je eigenlijk niet geven.
Ik wens je heel veel succes en sterkte.
Je kunt het!
Als ik dingen anders doe dan jij, wil dat nog niet zeggen, dat ik ze fout doe.

Afbeelding


3/1/17 Sleeve, Spanje
Lutijn
Berichten: 49
Lid geworden op: 03-10-2016 16:14

Bericht door Lutijn » 22-07-2017 10:38

Tigger een complimentje voor jou. Ik vind dat je dingen altijd zo mooi en met respect voor een ander verwoord. Echt top.Heel fijn om te lezen en ik haal dan ook vaak tips uit jouw post. Verder sluit ik me helemaal aan bij je woorden en wil Ik Zwaan heel veel sterkte wensen. Het is ook niet niets allemaal. Ik maakte me ook heel veel zorgen om de operatie, maar ik ben nu 4 weken verder en het is hartstikke goed gegaan. Ik had het aan de anestesist verteld en kreeg inderdaad wat kalmerends. Heel fijn. En wat Tigger zegt de complicaties komen maar weinig voor.
Sterkte, het komt goed.
27-09-2016 verwijzing huisarts
13-10-2016 Dietiste
07-02-2017 Groepsvoorlichting NOK
21-02-2017 screening
03-04-2017 een JA
06-04-2017 groepsessie chirug
26-04-2017 start groepsessies
31-05-2017 einde groepsessies
23-06-2017 GBP dr van Veen OLVG
Gebruikersavatar
Tigger
Berichten: 1901
Lid geworden op: 01-07-2016 13:26

Bericht door Tigger » 22-07-2017 10:44

:oops:
Als ik dingen anders doe dan jij, wil dat nog niet zeggen, dat ik ze fout doe.

Afbeelding


3/1/17 Sleeve, Spanje
regenboog
Berichten: 47
Lid geworden op: 18-02-2017 21:39

Bericht door regenboog » 22-07-2017 21:23

Sterkte.

Wat bij mij helpt is denken waarom ik het doe. Dan houdt het op.
majkieboj
Berichten: 2
Lid geworden op: 18-02-2017 11:06

Bericht door majkieboj » 23-07-2017 09:56

Ik heb er een half jaar over getwijfeld voordat ik het traject überhaupt in ging en toen ik de keus eenmaal gemaakt had twijfelde ik nog steeds wat. Maar me steeds maar weer voorgehouden wat er allemaal zou gaan veranderen. Ook ik heb iets kalmerends gekregen gekregen voor de operatie. En het is me allemaal reuze meegevallen achteraf. Toen ik wakker werd even niet (tjonge wat een raar gevoel heb je dan in je buik) en toen had ik ook nog veel pijn, maar dat werd echt voelbaar per uur minder! Nu zijn we een week verder en slik al drie dagen helemaal geen pijnstillers meer. Verder wandel ik elke dag en eet ik steeds gemakkelijker. Ik kan me al bijna niet meer herinneren waarom ik het zo spannend vond van te voren :-)

Heel veel succes gewenst!

Groet, Mike
29-03-2017: Intake (137kg)
12-07-2017: Gastric Bypass (126kg)
02-08-2017: 119kg
07-09-2017: 114kg
02-10-2017: 111kg
De nog te zware
Berichten: 7808
Lid geworden op: 22-03-2013 13:59

Bericht door De nog te zware » 23-07-2017 10:22

Hoe gaat het nu met je Zwaan?
Afbeelding

Startgewicht 13 april 105.5kg
Sleeve 4/5/13 99.5kg
Na drie jaar 62 kg
Na vier jaar 63kg
Gebruikersavatar
Tigger
Berichten: 1901
Lid geworden op: 01-07-2016 13:26

Bericht door Tigger » 25-07-2017 09:57

Word je vrijdag geopereerd?
Hoe is het met je?
Als ik dingen anders doe dan jij, wil dat nog niet zeggen, dat ik ze fout doe.

Afbeelding


3/1/17 Sleeve, Spanje
Plaats reactie