Ik dacht echt, dat ik goed beslagen ten ijs kwam.
Maar toch zijn er dingen gebleken, die ik me niet gerealiseerd heb, merk ik.
1. Ik wist, dat er haarverlies zou optreden na de operatie.
Ik hoorde het aan alle kanten.
Ik had alleen nooit gedacht, dat ik zoveel haar zou verliezen.
Ik ben begonnen met het slikken van supplementen tegen haaruitval, maar ik denk nu, dat ik er te snel mee gestopt ben.
Nu heb ik gelukkig veel haar, hoewel heel fijn, maar ik ben zeker de helft kwijt en dat zie ik elke keer, als mijn haar nat is.
Ik schrok er echt een beetje van.
Ik ga weer beginnen met mijn supplementen, misschien helpt het bij het teruggroeien.
Ik ga wel eerst vragen aan de endocrinoloog of het kan.
Ik slik ook multivitamines nu, en dan zou mijn B6 te hoog kunnen worden.
Met dank een Roze Pudding, voor de reminder!
2. Ik wist niet, dat ik het zó koud zou hebben.
Ook zoiets, wat ik van te voren wel wist, maar niet, hoe dat in de praktijk zou zijn.
Dekentjes, dikke sokken, dikke joggingbroeken en fleece vesten zijn mijn beste vriendjes.
Net zoals mijn elektrische onderdeken.
Boodschappen doen in de koelafdeling van de supermarkt is echt een ramp.
Airconditioning in winkels, vreselijk.
Brrrr...
3. Mijn botten doen pijn.
Ook zoiets, dat je wel eens hoorde, maar echt, mijn stuitje steekt nu uit en de achterkant van mijn wervels.
Soms weet ik echt niet, hoe ik moet zitten.
Kussentje werkt ook niet altijd, of maar voor een korte tijd.
Hmmm... lastig dit.
Als iemand een oplossing weet, houd ik me aanbevolen.
4. Losse huid.
Ik wist dat het kon gebeuren, maar ik dacht niet, dat het zo zou zijn als nu.
Ik ben al zo vaak afgevallen en had er nooit last van.
Het komt misschien, omdat ik nu ouder ben, maar het is nu absoluut niet te vergelijken met de vorige afvalpogingen.
En ik ben nog ijdel genoeg, om me er aan te storen.
Ik zou naar een plastisch chirurg kunnen gaan, maar dat moet ik dan zelf betalen, want het is alleen maar cosmetisch.
Ook kan er nog van alles veranderen in de komende jaren, dus ik wacht sowieso wel even tot ik een jaar verder ben.
Dan kan ik er altijd nog over denken en in de tussentijd goed sparen.
5.Ik ben van eetverslaafd naar koopverslaafd gegaan.
Ik doe niets liever dan kleding kopen, terwijl ik daar vroeger een broertje dood aan had.
Ik geef er niet (altijd) aan toe, maar ik merk het wel...
![Embarrassed :oops:](./images/smilies/icon_redface.gif)
Ik wilde wel, dat ik meer gespaard had hiervoor.
En wat ik ook gaandeweg merkte, is dat er nieuw gekochte kleding in mijn kast lag, soms met de labels er nog aan, die opeens zomaar te groot was, zonder dat ik het gedragen had...
![Embarrassed :oops:](./images/smilies/icon_redface.gif)
Ook had ik me niet gerealiseerd, dat al mijn schoenen te groot zouden worden, best wel een kostenpost...
Okee, zomaar wat dingen.
Maar...:
Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing, om deze operatie te laten doen!
Ik heb er een heel nieuw leven voor teruggekregen!
Dit is absoluut, zonder twijfel, één van de beste dingen, die ik ooit voor mezelf heb gedaan!