psychische kant van de operatie, hoe is jullie ervaring?

Rianne · Bericht door **Rianne** » 14-07-2011 18:05

Dag allemaal!

Heb nog geen leuk metertje gevonden, maar ben nu zo'n 7 kilo kwijt en ben maandag 27 juni geopereerd.
Gisteren voor controle geweest in Slotervaart bij Dr. vd Laar en de dietist.
Had niet zo'n goed gevoel bij het gesprek, had het prettiger gevonden om mijn eigen chirurg Dr. Brauw te zien, maar ach...de meesten vragen zijn beantwoord.

Voor de operatie had ik wel een eetprobleem, geen echte bing eating, maar wel een emotie-eter en snaaier. Goede gesprekken gehad met dietist en psycholoog, voor de operatie.
Ik voelde zelf dat ik hier echt klaar voor was, dat er anders niet veel zou veranderen in mijn eet gedrag.

Nu zijn we 18 dagen verder en ik merk nu pas wat een gewoonte dat eten altijd is geweest.
Alles eten wat ik wilde, in de supermarkt op zoek naar lekkere dingen, zin in verjaardagen want benieuwd naar de taart, uitzien naar de vakantie om lekker de bourgondiër uit te hangen en ook het weg eten van verveling en emoties.
Het kan nu niet meer, niet zoals ik gewend ben en dat is best pittig merk ik. Had misschien verwacht dat ik na de operatie het 'bekende' knopje zou vinden, maar ik ben nog steeds met eten bezig. Ik eet ook wel teveel, soms meer dan mijn maagje aankan, maar dat is vooral de balans nog zoeken.

Eigenlijk gaat het heel goed hoor, vind mijn balans steeds meer, heb nog nooit zo gezond gegeten en ben ook gelukkig met de keuze die ik heb gemaakt, maar ik ben benieuwd of het lukt om niet zoveel met het eten en niet-eten in mijn hoofd bezig te blijven!

Zijn er forumleden die ook ervaring hebben met een eetprobleem voor de operatie en willen vertellen hoe het nu gaat en of jullie ook lastige momenten hebben?!

1 heeeeel groot voordeel; ik heb geen zin meer in chocolade en dat was mijn grootste verslaving1

Groet
Rianne

ps. Heb al mijn verhaaltjes, anekdotes, hersenspinsels en ervaringen ook in mijn blog verwerkt; www.123website.nl/RiannesBlog

wendy-wr · Bericht door **wendy-wr** » 14-07-2011 18:15

Hoi Rianne,

Ik ben vorige week geopereerd en ben mijn drang om te eten ook niet kwijt.
In mijn hoofd weet ik hoe alles smaakt en ik smacht naar een lekkere frikandel met mayonaise!
Ik hoor van velen dat dit weer verdwijnt, en daar ga ik dus voor.
Ik probeer veel afleiding te zoeken en ben bezig om een gezond receptenboek voor mezelf te maken, zodat ik wel met eten bezig ben maar dan wel met gezond eten.
Voor ons blijft het denk ik altijd moeilijk maar met de jaren slijt dit denk ik wel hoor!

Er gewoon voor blijven gaan en ik bedenk me altijd maar, ik wil nooit meer naar mijn 141 kg van een week terug!

maggutietsjeminderzijn:) · 26-4-11 GB in Rijnstate Arnhem

Dappere Rianne
Ik noem je zo omdat ik het heel stoer van je vind, dat je je verhaal zo openlijk durft te vertellen en dat je jezelf durft toe te geven hoe het werkt voor jou!

Ja ik herken je verhaal in zekere zin.
Ik ben nu, 3 maanden post-GB al weer met PMT (PsychoMotore Therapie) begonnen. Omdat ik weet dat mijn lijfsbeleving mij niet gaat helpen om mijn eetgedrag in de hand te houden.
Voorafgaand aan de operatie heb ik 3 maanden cognitieve therapie om inzicht te krijgen in mijn eetgedrag en de vreetbuien in de hand te houden.

Ik merk nu af en toe dat ik aan eten denk en kan nu ook gauw herleiden waar dat vandaan komt. Dat voorkomt dat ik er verder aandacht aan besteed, maar het blijft lastig en angstig!

Mijn chirurg heeft me op het hart gedrukt dat ik nu al moet zorgen voor een serie therapiesessie één jaar na de operatie; de ervaring heeft geleerd dat dat een tricky periode is voor GB'ers!

Kortom Rianne: je ben niet alleen!
Hopelijk kunnen we elkaar hier wat ondersteuning geven!

karinmaria · Bericht door **karinmaria** » 14-07-2011 20:07

Ik kwam afgelopen weekeinde de conditionering : "Taart is lekker" en "Bij feest hoort taart"... dus nam een likje slagroom en een likje mouse van de aardbeientaart....
En tot mijn eigen verbazing vond ik het vies... het smaakte niet.... chemisch, zoet, bleuh....

Ik moest er wel om lachen.... het idee is dat het lekker is, en feestelijk.... maaar ik zat zo eens waar te nemen om me heen, en ik voelde me eigenlijk net zo feestelijk...

En toch... stond ik gisteren voor de thuiskomst van mijn dochter tompouzen te maken... want het is feest!!! Likje van de pudding, en ook hier dezelfde gewaarwording BLEUHHH wat vies

Heeeel bewust een druppel glazuur opgelikt, en ook daar: BAH wat zoet...

Kortom, mijn lijf zegt me nu andere dingen dan er in mijn hoofd zitten... de kunst is dit weer aan elkaar te gaan koppelen zodat het weer klopt... dat wat mijn lijf nodig heeft, klopt met wat er in mijn hoofd zit....
En hoe je dat doet? Euhhhh,..... ik ervaar het... probeer me bewust te zijn van mijn lijf... hoe iets voelt, smaakt... het is net alsof mijn lijf ge-reset is, nieuwe software heeft gekregen, en ik mijn hoofd nog moet updaten

anitatje · Bericht door **anitatje** » 17-07-2011 13:32

ik ben al een poosje verder in het afval proces ,en de drang naar eten is nu gelukkig een heel stuk minder dan voor mijn gpb
ik ga ook anders met eten om maar ik moet wel goed opletten dat ik me hou aan de 6 eet momenten.dan gaat het erg goed.

alleen vlak voor de ongesteldheid is het een ramp dan vind ik het erg moeilijk om niet toe te geven aan die drang,
.want ik kan best veel eten (niet in hoeveelheid bedoel ik dan maar het soort eten) ook zoetiigheid,daar dump ik dus niet op.
ik had liever gehad dat ik een goede dumping zou krijgen op wat voor een zoetigheid dan ook want dan haal je het niet meer in je hoofd om wat te nemen

Gurl23 · Bericht door **Gurl23** » 17-07-2011 13:52

Ik merk hetzelfde hoor! Ik ben dan wel pas 5 dagen geleden geopereerd en gelukkig nog heel gemotiveerd waardoor ik nee kan zeggen.
Ik ben tot besef gekomen dat snaaien gewoon normaal was.. Als ik thuis kom dan neem ik wat, als dat op is en ik lust nog wat... dan pakte ik dat. Nu ben je zo bezig met wat wel en niet goed voor je is en merk je dat je zooooo fout bezig bent geweest.
Ik ga er vanuit dat de smeltende kilo's mij blijven motiveren om niet aan ongezonde dingen te komen. Daarbij is het misschien ook slim om ze te mijden. als je 1 keer toegeeft... komen er misschien meerdere keren.

Het is iets wat er met de jaren ingerolt is en dat moet je nu omschakelen. Dit is zeker heel moeilijk om zo drastisch te veranderen.
Ik hoop dat je gemotiveerd kunt blijven om toch nee te zeggen en dat als je daarna weer wat kilo's kwijt bent je trots kan zijn dat je het niet genomen hebt.

Ik geloof ook niet dat het ooit makkelijk zal worden.. Maar terug denkend aan je gewicht voor de operatie zal je veel stimulatie geven denk ik.

woefie · Bericht door **woefie** » 17-07-2011 17:46

Als ik voor mezelf mag praten, ben ik tussen mijn oren heel erg aan het lijnen.
Ik moet dus inderdaad uitkijken dat ik niet ga terugvallen in mijn oude eet en met name snoepmomenten.
Jammer genoeg dump ik dus ook niet op zoetigheid en kan ik tot nu toe echt alles eten.
En ik vind nog bijna alles lekker.
Alleen kan ik veel en veel minder eten. En hierdoor eet ik op zich wel bewust.
Dit houdt in dat ik veel groenten eet en zorg dat ik inderdaad altijd wel mijn groenten krijg.
Ik probeer de "slechte" dingen gewoon heel beperkt te houden.
Maar neem wel af en toe iets extra's..... Moet alleen heel bewust tegen mezelf zeggen dat het genoeg is op een gegeven moment....

Violet · Bericht door **Violet** » 17-07-2011 20:06

Ongeveer een half jaar na de operatie herken ik dit zeer erg. In mijn hoofd roept mijn lijf om eten, niet om gezond eten maar alles wat slecht is. Mijn verstand zegt vaak dat het niet goed is maar oh die weerstand bieden.
Ook ik had verwacht die welbekende knop te vinden, maar helaas die is zeer ver te zoeken bij mij. Morgen begint eindelijk mijn nazorg en kijk er dan ook enorm naar uit. Ik weet wel dat zij geen walhalla kunnen bieden maar wel wat handvaten. Ik wil ook gaan vragen naar extra hulp want ik merk zelf dat ik verval in mijn oude vreet en graaspatroon. Ook al val ik nog af, dat gaat natuurlijk niet zo blijven.

Ik snap je frustratie en angst dus ontzettend. Zodra ik denk een ienieminie oplossing te hebben zal ik hem je zeker melden.

Rianne · Bericht door **Rianne** » 18-07-2011 14:43

Dag 'meiden'!!!

Wat is het toch fijn om herkenbaarheid te zien en tips te krijgen!

Ik dump momenteeel, 3 weken na de operatie, vooral als ik teveel eet.
Gisteren als ontbijt een half bekertje verse smoothie, 2 volkoren knackerbrod met smeerworst/filet en een gekookt ei.
Bij het gekookt ei dacht ik al; niet doen! Maar dat vind ik zo lekker en is niet slecht!

Heb het geweten, zat na 15 minuten zo vol dat ik rood aanliep, ging zweten, duizelig werd en vervolgens een uur op de bank in slaap ben gevallen.
Zoetigheid heb ik nog niet echt op; een flintertje van een zoet broodje die iemand zelf had gebakken en een likje ijs, maar dat gaat prima.

Wat mij het meeste steun biedt is op dit moment mijn vriendje, die is en heel lief maar ook streng.
Die kan gerust zeggen 'eigen schuld, dikke bult', maar als ik hem nodig is, is hij er.
Hij kookt veel voor me en dan mag hij opscheppen wat hij denkt dat ik op kan en dat klopt altijd!
Gisteren heerlijk verse lasagna op, 1 van mijn lievelingsgerechten!
Hij is wel de enige waar ik me echt kwetsbaar durf op te stellen, bij hem komen de tranen. Mijn familie en vriendinnen weten ook wel alles en door mijn blog merk ik dat ik me zelf ook goed kan uitten en dan mensen zich herkennen, zoals de rokers in mijn omgeving of juist de gezondheidsfreaks.
Ken hem pas een half jaar, dus ben erg blij met mijn lief, want zonder ben ik benieuwd wat ik allemaal alleen had aangekund hierin?

Maar tussen mijn oren is het nog allemaal best moeilijk; ik durf er wel gewoon met iedereen over te praten, op een verjaardag zeg ik dat ik het moeilijk heb en dat helpt wel.

Ik wil deze week gaan bellen met PsyQ waar ik 1 jaar voor de operatie zo'n 30 weken in obesitastraining ben geweest inc. sport, psycholoog, sociotherapeut en dietist.
Zij doen ook post-operatieve therapie, ik twijfel alleen omdat ik eigenlijk niet weer in therapie wil....ik wil het nu zelf kunnen!
Ja, beetje eigenwijs ben ik wel...maar helaas ook wat 'zelfdestructief' haha, dus ik weet zelf het antwoord al; bellen!

Wat ik nog steeds het fijnste vind om te merken dat ik geen enorme drang naar zoetigheid heb, koekjes en chocolade, misschien is dat wel de grootste winst van deze 3 weken!

Verder heb ik mijn weegschaal onder het bed geschopt, lui als ik ben denk ik dat ik dan wat langer wacht met bukken hahaha, iets minder wegen, want dat is ook een valkuil.

Bedankt tot nu toe voor al jullie reacties, erg fijn!

Greetx
Rianne

Marij · Bericht door **Marij** » 19-07-2011 07:16

he meid.

wat vind ik het fijn dat jij je verhaal hier neer heb gezet.ppfff
ik durfde het niet maar heb het zelfde probleem.
mijn drang is echt heel erg en ben ook echt in staat om wat te pakken uit de kast.
als ik me kinderen een bakje nibits geeft dan pak ik er zelf ook 3 fout fout ik weet het maar voor ik het weet zit het in me mond.
ook ben ik er achter gekomen dat ik Japanse mix kan eten dus dat doe ik elke dag een klein beetje van..ook dat is fout denk ik.
sta nu ook al een tijdje stil met me gewicht en weet van mezelf dat het me eigen schuld is.
op dit moment kan ik ook niet sporten omdat ik alleen ben met de kinderen en geen oppas heb.
probeer wel te fietsen maar het weer laat het niet altijd toe ppff dacht dat het zomer was.

weet even niet wat ik moet doen en merk aan mezelf dat ik echt in een dip zit.
baal er zo van.

knuf